Weemoed en euforie
De weemoed
Gisteren de loods en de kantine afgebroken van het JumpTeam. Met nog wat kerels hebben we het dak van de kantine afgehaald. Best hard werken, maar het ging prima, dankzij wat doortastende types.
Geen idee waarom dat dak erop zit trouwens, want het is uiteindelijk gewoon een container.
Euforie
Ik heb er gewoon slecht van geslapen. Het lijkt de afgelopen weken net of ik door een barrière heen ben, en nu echt kan gaan leren surfen. Dat idee heb ik nog nooit eerder gehad.
Ik heb namelijk na het slopen fantastisch gesurft. Vanaf het kantinedak had ik al de hele tijd met een half oog naar de zee gekeken. Er stonden veel van die schuimgolven, en daar ging het de vorige keer heel goed op. Daarom ging ik met een pak en een een board van Hart Beach het water in.
Het was rustig en er waren alleen goede surfers, waaronder een meisje van een jaar of 12, dat prachtig kon surfen op haar shortboard.
Het werd weer net zo'n geweldige sessie als de vorige keer. Ik reed een keer down the line de golf aan, en sprong toen onverwacht in water van 30 centimeter. Ik was dus bijna tot op het strand gereden.
Ik deed nog meer dingen die ik me anders ook voorneem, maar nooit eerder lukten:
Gisteren de loods en de kantine afgebroken van het JumpTeam. Met nog wat kerels hebben we het dak van de kantine afgehaald. Best hard werken, maar het ging prima, dankzij wat doortastende types.
Geen idee waarom dat dak erop zit trouwens, want het is uiteindelijk gewoon een container.
Euforie
Ik heb er gewoon slecht van geslapen. Het lijkt de afgelopen weken net of ik door een barrière heen ben, en nu echt kan gaan leren surfen. Dat idee heb ik nog nooit eerder gehad.
Ik vond het daardoor helemaal niet erg om steenkoude voeten te hebben, want ze verhuurden geen booties, bij Hart.
Mijn grootste zorg is nu de vraag dat het misschien allemaal mazzel was. Mijn tweede of ik dit vast kan houden tot december, als ik naar Lanzarote ga.
Ik heb namelijk na het slopen fantastisch gesurft. Vanaf het kantinedak had ik al de hele tijd met een half oog naar de zee gekeken. Er stonden veel van die schuimgolven, en daar ging het de vorige keer heel goed op. Daarom ging ik met een pak en een een board van Hart Beach het water in.
Het was rustig en er waren alleen goede surfers, waaronder een meisje van een jaar of 12, dat prachtig kon surfen op haar shortboard.
Het werd weer net zo'n geweldige sessie als de vorige keer. Ik reed een keer down the line de golf aan, en sprong toen onverwacht in water van 30 centimeter. Ik was dus bijna tot op het strand gereden.
Ik deed nog meer dingen die ik me anders ook voorneem, maar nooit eerder lukten:
- vaart maken door diep te gaan zitten;
- een rechtse bocht;
- heel diep zittend scherpe bochten maken;
- over het board heen en weer stappen (op een 7'1, kleiner dan mijn eigen board!)
- vrij gemakkelijk door de surf heen naar de line-up.
Bij die scherpe bochten doe ik vaak iets nog niet goed. Ik zit wel mooi diep, maar leun toch te veel voorop denk ik. Daardoor val ik over mijn rail heen, die onder water duikt.
Ik gebruikte trouwens een 7'1 NSP minimal. Ik dacht dat ze alleen 7'2 boards hadden. Ik vond het een prima board. Het leek meer drijfvermogen te hebben dan mijn eigen 7'7 Southpoint Minehune.
Ik gebruikte trouwens een 7'1 NSP minimal. Ik dacht dat ze alleen 7'2 boards hadden. Ik vond het een prima board. Het leek meer drijfvermogen te hebben dan mijn eigen 7'7 Southpoint Minehune.
Reacties