Arjens surfblog

Godver, wat was het vandaag moeilijk om een beetje fatsoenlijk te surfen. Er stonden van die witte schuimgolven, die best hoog en sterk waren. Daardoor kon ik al bijna niet naar de line-up komen. Ik moest steeds langs de golfbreker van de haven. Daar stonden ook de leukste golven. Ik denk dat ik misschien wel meer dan een uur had gesurft ,voordat ik mijn eerste golf te pakken had. Die was meteen heel mooi. Ik surfte heel behendig langs een bodyboarder langs. Die zie je hier eigenlijk nooit. Uiteindelijk heb ik denk ik wel drie uur gesurft. Het was prachtig weer. Als het dan een beetje lukt, wil je meteen het water niet meer uit. Ik vind nog steeds mijn take-off niet goed. Ik kijk nog veel te veel naar mijn voeten, en niet meteen naar waar ik heen wil. En dat is nou net de truc. Snel staan en kijken waar je heen wilt.

Gisteren was een bijzondere dag. Er stonden golven van een meter, met een periode van 6 seconden. Het water was heel helder. Bovendien kon ik door de rustige golven mooi mijn take-off verbeteren. Dat ging heel aardig, al moet ik echt mijn plank meer vooraf schuin gaan sturen. Ik rijd namelijk nog steeds meestel snel recht de golf af en eindig dan ik het schuim. Later kon ik dat wel redelijk corrigeren. Ik heb denk ik wel 20 keer op mijn board gestaan, in een uur of 2 surfen. Voor mij is dat heel bijzonder. Jammer is wel dat ik het nog steeds geen surfen vind. Ik ga nog veel te weinig down te line . Ik zag Jorrit, een van de jongens van de coaching, dat verleden week wel schitterend doen. Hij is enorm vooruit gegaan in dit seizoen. In het begin was hij nogal stijfjes. Ik ben enorm jaloers, want ik heb zelf niet het gevoel dat ik veel beter gaan surfen. Hoewel die fish natuurlijk wel een objectieve mijlpaal is.

Verleden week donderdag kwam er opeens een verdwaalde zeehond voorbij. Het was een prachtig beest, met een zilveren kleur.

Verleden week heb ik een NSP 6'4 fish gebruikt. Ik wilde wel eens wat kleiners proberen dan mijn Southpoint Minihune van 7'7. Het ging veel beter dan ik verwachtte. Je kunt immers op zo'n kleiner board niet meer opspringen vanaf je tenen, maar moet eerst één been optrekken. Of  heel snel opdrukken vanaf je knieën, maar dat is ontzettend moeilijk. Eigenlijk stond ik steeds op zonder erbij na te denken, wat erg leuk was. Het waren wel erg slappe golfjes, dus heb ik maar twee keer op het board gestaan. Best triest natuurlijk, maar het biedt toch perspectief.