Arjens surfblog

' Ik denk altijd als ik iemand zo uit mijn ooghoek zo aan zie komen surfen dat jij het bent, maar dan kijk ik wat beter en dan is het een goeie surfer. Maar deze keer was je het wel!' zei Marlies. En inderdaad: ik was naar de line up geroeid toen er even niet van die metershoge golven waren. Daar was het heel rustig, maar kon leken ze huizenhoog. Toch kun je ze dan gewoon onder je door laten gaan. Ik lag een beetje voor de rest, omdat ik niet voor wilde piepen. Ik neem toch genoegen met kleinere golven dan zei. Bij de tweede poging was het raak. Mijn board stoof van de golf af en ik kwam na een meter of tien overeind. Daarna was het geweldig. Ik kon keihard surfen, net een beetje als snowboarden. Ik ging dan eigenlijk ook een beetje teveel rechtdoor. Het echt parallel aan de golf rijden lukte me nog niet. Toch kreeg ik er kippenvel van, en Marlies zag me toevallig nog voorbij schieten ook. Het gaat nog steeds elke keer beter. Ik heb ook een trucje ontwikkeld om zonder duck dive...

Het is nu officieel: ik sta echt acht van de tien keer op mijn board, ongeacht de omstandigheden. Ondanks de golven, die ze op Surfholland, 'episch' noemen. Ze zijn dan vier surfertjes hoog. Het waren inderdaad hoge golven. Het gekke was dat ze op een gegeven moment helemaal ophielden. Het ging keihard waaien en binnen tien minuten was er geen golf meer te bekennen. Volgens de jongen van de surfshop doordat de wind het water plat strijkijzert. Marlies zei laatst dat wij het nooit echt gaan leren. Dat was voor het eerst dat ik daar over nadacht. Ik ga er vanuit dat ik het gewoon kan op een gegeven moment. Net zoals we allebei skiën en snowboarden hebben geleerd. Die andere gasten in de line up kunnen er net zo weinig als de gemiddelde snowboarder die we op de piste tegenkomen. En Marlies kan ondanks heel weinig trainen heel behoorlijk skiën. Wat ik mis aan talent, maak ik goed door ijskonijnig door te trainen. Ik stond al een keer schuin op de golf. Dat is het grote doel van het...

Gebeurde er maar eens wat! Werd ik maar aangevallen door een haai. Helaas de kansen zijn bij Scheveningen minimaal dat het gebeurt. En zelfs in wateren waar wel 'guys in gray suits' rondzwemmen zijn aanvallen gemakkelijk te voorkomen. Als je tenminste deze tips van een Afrikaanse site opvolgt: Don't surf at dawn or dusk; Don't surf near river mouths in flood; Don't surf with a bleeding wound Don't piss in your wetsuit. Over dat laatste zal Marlies wel blij zijn. Weer een reden waarom je het beter op kunt houden.

Op dit strand keken Marlies en ik uit, toen we in Noord-Spanje in een agriturismo logeerden. We surften om de hoek, in San Vicente de Barquero. Onze spullen haalden we bij de onvolprezen verhuur la Buena Ola. Daar werkte een beetje schutterige jongen, die nooit moeilijk deed en je bij alles heel vriendelijk hielp. Board plus pak voor een tientje per uur.

In juli 2008 heb ik in Scheveningen enorme sprongen gemaakt met het surfen. Gek, want ik heb altijd gedacht dat je het in Scheveningen niet kon leren. Ik dacht dat je alleen in Costa Rica of Fuerteventura lekker kon surfen en dat dat bruine water niks opleverde. Op de familiefoto van het herdenkingsuitje voor papa, eind juni, zie je dat er mooie golven staan. Daar taalde ik toen niet naar. Wist ik veel dat er toen supersurf stond. Prachtig Inmiddels ben ik erachter dat je van surfen in Scheveningen net zo blij kan worden als snowboarden op een mooie dag. Dat de zee prachtig groen kan zijn en dat de omstandigheden om de vijf minuten zo radicaal veranderen dat je je afvraagt of je nog wel op hetzelfde strand staat. Bovendien hebben ze bij de verhuur van Hart Beach goede surfpakken, zodat je het water in loopt zonder erbij na te denken. Ik, de grootste koukleum die er is. Sprong Ik heb ook wel veel kansloos geworsteld. Maar opeens waren er twee dagen achter elkaar met kleine rustige golve...

Vrijdag 10 augustus twee fantastische ontdekkingen gedaan in de rommelige windgolven van Scheveningen: 1. Het trainen betaalt zichzelf terug. Ik gleed op een gegeven moment perfect aan een worstelende Marlies voorbij die niet op haar board kwam. Ik had eigenlijk nergens last van en stond in 7 van de 10 pogingen op mijn board. Het gevoel was fantastisch, net snowboarden. En ik had tijd en overzicht genoeg om wat tegen Marlies te zeggen. Wel een beetje lullig voor haar, maar zij komt er ook wel. 2. Ik kan voorbij de branding komen en daar is het dan superrustig. Het lukte me niet om goed van de echte golven af te kome. Maar van het schuim wel, en zelfs dat rijdt heel veel beter dan de golven bij het strand. Het belangrijkste is dat de training wat oplevert. Heb ik niet voor niets staan worstelen in San Sebastian. Of eigenlijk overal waar ik alleen maar probeerde niet omver gegooid te worden en niet meteen weer van mijn board af te flikkeren. Het wordt tijd om echt te leren sturen.