Arjens surfblog

Op dag 2 waren mijn Doc's Pro Plugs opeens verdwenen. Ik snap er niks van, want de vorige dat was ik een keer ongelofelijk door de wasmachine gegaan. Ik zag een enorme golf op me af komen, en omdat er niemand in de buurt was, sprong ik van mijn board af. Dat heb ik wel geweten: ik werd onder water meters ver weg gesleept door mijn board. Uiteindelijk liet de leash los, en moest ik zwemmend achter mijn board aan. Niet leuk, want zonder board voel je je erg kwetsbaar, zelfs in een goed wetsuit. Mijn plugs had ik wel nog. Pas de volgende dag, onder kalme onstandigheden, waren ze allebei verdwenen.

Vier dagen surfen geweldig gesurft op Lanzarote. We zaten in het Red Star Surf Camp, in Caleta de Famara. Het weer was geweldig, de mensen aardig, de golven prima en op stille dagen kon je de bodem zien op  minstens vier meter diepte. Alles onder leiding van wrede surfmeester Gerry, uit Aussieland. Ik heb allerlei boards gesurft: de NSP Fish van 6'4 een 6'6 (geloof ik) minimal, NSP een minimal van 7'2, ook NSP een raar geel vlot van Victory Op dat laatste ding kon Gerry goed uit de voeten, maar ik voor geen meter. Soms ging het super, maar de laatste dag was bagger. Ik was geÏntimideerd door de hoge golven. Ik was de les van Big Whiteboard Wednesday vergeten. Die houden in dat je je board al in moet sturen (half elf en half twee, zegt Gerry) en dat je vooral veel vaart moet maken. Dan ga je niet over the falls . Dat doe ik nog steeds veel te vaak. Bovendien ging in op alle dagen te weinig echt down the line. Gerry had zoveel aanwijzingen dat ik niet oplette o...

Helemaal zeker weten doe ik het nog niet, maar het ziet er naar uit dat ik volgend jaar een Super Fish II koop, van 7S .  Waarschijnlijk in de lengte van 7'3. De Gutter Lover van Webber is ook nog een optie. Het dilemma is als volgt: de Fish is vergevingsgezinder, door z'n brede neus. Daardoor is het board echter ook moeilijker om mee te duckdiven.

Gisteren waren de golven ongelofelijk mooi: ongeveer een meter hoog, met een periode van 7 seconden. Mijn board staat niet meer op het strand, doordat de loods van het JumpTeam gesloopt is. Bovendien lag mijn surfpak thuis, met mijn booties. Uiteindelijk dus niet geweest. Vreselijke spijt, want zulke mooie golven zie je nooit in Nederland. Nu hangt mijn pak klaar, maar is het weer een rommeltje. Ik had gewoon een board en een pak moeten huren in het F.A.S.T. surfdorp. Het kost bijna niks, en het is er erg leuk. Het plaatje hierboven is trouwens van Surf Jimmy, volgens mij een belachelijk product om je wetsuit sneller aan te kunnen trekken. Alsof dat niet net zo gemakkelijk met een boterhamzakje of een klein plastic tasje kan. Ik vond het plaatje toch leuk genoeg om te plaatsen, omdat ik mijn winterwetsuit weer aan moet, en dat ik een crime om in en uit te komen.

Ik heb oordoppen besteld. Ik wil niet weer een keer vliegen met verstopte oren, zoals in Panama. En ik heb de foto's gezien van mensen met een surfoor. Dat houdt in dat je oor te veel kraakbeen aanmaakt, doordat je gehoorgang wordt blootgesteld aan zeewater en wind. Daardoor groeit je gehoorgang dicht en wordt je doof. De enige oplossing: je oor eraf laten snijden en uitboren. Echt!!

De weemoed Gisteren de loods en de kantine afgebroken van het JumpTeam. Met nog wat kerels hebben we het dak van de kantine afgehaald. Best hard werken, maar het ging prima, dankzij wat doortastende types. Geen idee waarom dat dak erop zit trouwens, want het is uiteindelijk gewoon een container. Euforie Ik heb er gewoon slecht van geslapen. Het lijkt de afgelopen weken net of ik door een barrière heen ben, en nu echt kan gaan leren surfen. Dat idee heb ik nog nooit eerder gehad. Ik vond het daardoor helemaal niet erg om steenkoude voeten te hebben, want ze verhuurden geen booties, bij Hart. Mijn grootste zorg is nu de vraag dat het misschien allemaal mazzel was. Mijn tweede of ik dit vast kan houden tot december, als ik naar Lanzarote ga. Ik heb namelijk na het slopen fantastisch gesurft. Vanaf het kantinedak had ik al de hele tijd met een half oog naar de zee gekeken. Er stonden veel van die schuimgolven, en daar ging het de vorige keer heel goed op. Daarom ging ik met ...

Yes, Marlies en ik gaan naar Lanzarote om te surfen en het eiland te bekijken. We gaan naar het  Red Star surf camp . Netto maar drie dagen, maar ik hoop er toch enorm veel beter van te worden, haha.

Gisteren de oude wax  van mijn board gehaald. Best veel werk, omdat de herfstzon nog niet al te sterk meer was. Er zat ook een vieze, zwarte waslaag van twee seizoenen op. Ik was nog zo dolgelukkig door mijn beste sessie ooit, van de dag daarvoor, dat ik het niet erg vond om te schrapen. Best veel werk. Je doet het zo. Eerst het board in de zon leggen, zodat de was zacht wordt. Dan met de waxschraper/kam de wax eraf schrapen. Met een werkhandschoen, omdat anders de kam in je hand snijdt. Daarna de laatste restjes inweken met met overvloedig biodegreaser van Pedro , waarna je alles eraf wrijft met een doek. Het board staat nu, bijna onherkenbaar, te glimmen in mijn kamer. Ik ben er meteen weer veel blijer mee.

Ik heb het belachelijke idee dat ik opeens kan surfen. Dat is een beetje gek, want dat idee is gebaseerd op 2 geweldige golven, in een half uur surfen. Maar ik ging wel op volle snelheid langs die golf, en begon aan een cutback. Zelfs al maakte ik die niet af - het kwam niet in me op - het is toch verder dan ik ooit gekomen ben. Dus voorlopig blijf ik even genieten van het gevoel dat ik kan surfen. Eén middagje golven van Nederlandse standaardkwaliteit en ik ken mijn plaats weer snel genoeg...

Vandaag was het alsof ik mijn plank voor het eerst liet doen waar hij voor gemaakt is: echt surfen, down the line! Er stonden hoge golven, en het de zee zag eruit als een grote schuimbak, maar je kon naar buiten via de havenmuur. Ik had maar een half uurtje, want ik had een auto gehuurd om mijn board mee naar huis te nemen. Woensdag moet de loods leeg zijn, voor de winter. Er waren veel files, en de A13 was zelfs helemaal afgesloten. Gelukkig ging het fantastisch. Er waren hoge golven, en je zag mensen echt surfen. Opeens had ik zelf ook een bocht. Ik volgde hem, totdat ik te dichtbij de surfers kwam die dichterbij het strand lagen. Toen moest ik wel recht voor de golf uit naar het strand rijden. Dat ging ook super. Normaal gesproken trap ik in spannende bochten de neus onder, maar dat deed ik nu niet. Misschien komt het door het skateboarden. Op mijn skateboard doe ik erg mijn best om niet met de neus te sturen, maar vooral met de achterwielen. Na die eerste geweldige rit, had...

Gisteren was er weer coaching en nam ik voor de tweede keer de 6'4 fish van NSP mee. Omdat het zo'n klein board is dat je niet meer vanaf je tenen op kunt drukkken, vroeg ik Daniël of hij de pop-up een keer voor wilde doen. Hij zet af met zijn armen en knieën. Mij leek dat niet te doen. Het gekke was dat ik op een kleine golf, zonder te weten wat ik deed (!!), in ene fractie van een seconde overeind wipte. Ik heb echt geen idee hoe ik dat voor elkaar kreeg, maar ben er geweldig blij mee. Daarna heb ik nog maar één keer op het board gestaan, want de golven waren extreem lastig. Daniël was wel heel bemoedigend, en vond dat ik goed had gesurft: actief en op de juiste plekken proberend weg te komen. Zelf had ik liever wat echt gesurft, maar ik ben toch blij met zijn commentaar. Duckdive lastig Het is trouwens wel pijnlijk duidelijk dat ik mijn duckdive echt moet verbeteren. Ik dacht namelijk dat je alleen met je armen en één knie je board moest onderdrukken. Daniël verteld...

Godver, wat was het vandaag moeilijk om een beetje fatsoenlijk te surfen. Er stonden van die witte schuimgolven, die best hoog en sterk waren. Daardoor kon ik al bijna niet naar de line-up komen. Ik moest steeds langs de golfbreker van de haven. Daar stonden ook de leukste golven. Ik denk dat ik misschien wel meer dan een uur had gesurft ,voordat ik mijn eerste golf te pakken had. Die was meteen heel mooi. Ik surfte heel behendig langs een bodyboarder langs. Die zie je hier eigenlijk nooit. Uiteindelijk heb ik denk ik wel drie uur gesurft. Het was prachtig weer. Als het dan een beetje lukt, wil je meteen het water niet meer uit. Ik vind nog steeds mijn take-off niet goed. Ik kijk nog veel te veel naar mijn voeten, en niet meteen naar waar ik heen wil. En dat is nou net de truc. Snel staan en kijken waar je heen wilt.

Gisteren was een bijzondere dag. Er stonden golven van een meter, met een periode van 6 seconden. Het water was heel helder. Bovendien kon ik door de rustige golven mooi mijn take-off verbeteren. Dat ging heel aardig, al moet ik echt mijn plank meer vooraf schuin gaan sturen. Ik rijd namelijk nog steeds meestel snel recht de golf af en eindig dan ik het schuim. Later kon ik dat wel redelijk corrigeren. Ik heb denk ik wel 20 keer op mijn board gestaan, in een uur of 2 surfen. Voor mij is dat heel bijzonder. Jammer is wel dat ik het nog steeds geen surfen vind. Ik ga nog veel te weinig down te line . Ik zag Jorrit, een van de jongens van de coaching, dat verleden week wel schitterend doen. Hij is enorm vooruit gegaan in dit seizoen. In het begin was hij nogal stijfjes. Ik ben enorm jaloers, want ik heb zelf niet het gevoel dat ik veel beter gaan surfen. Hoewel die fish natuurlijk wel een objectieve mijlpaal is.

Verleden week donderdag kwam er opeens een verdwaalde zeehond voorbij. Het was een prachtig beest, met een zilveren kleur.

Verleden week heb ik een NSP 6'4 fish gebruikt. Ik wilde wel eens wat kleiners proberen dan mijn Southpoint Minihune van 7'7. Het ging veel beter dan ik verwachtte. Je kunt immers op zo'n kleiner board niet meer opspringen vanaf je tenen, maar moet eerst één been optrekken. Of  heel snel opdrukken vanaf je knieën, maar dat is ontzettend moeilijk. Eigenlijk stond ik steeds op zonder erbij na te denken, wat erg leuk was. Het waren wel erg slappe golfjes, dus heb ik maar twee keer op het board gestaan. Best triest natuurlijk, maar het biedt toch perspectief.

Het is zomer, maar meteen belachelijk. Het is vaak snikheet, met meer dan 30 graden. Hogedrukgebieden voorkomen dat de golven hoger dan je enkels komen. Zelfs met de beste wil van de wereld valt er niet te surfen.

Gisteren alweer lekker gesurft. Het was heel clean, met lekkere golfjes. Ik stond niet altijd in één keer goed op mijn board, maar vaak wel. Dit keer kwam ik Koen tegen, die lekker veel golven pakte op een nieuw, groot Brunotti-board. Het lukte me zelfs één keer om helemaal niet naar mijn voeten te kijken bij de start, echt alleen naar de golf waar ik heen wilde. Ik had voor de verandering het idee dat ik het wel voor elkaar zou krijgen, als ik maar wat meer van dit dagen kon aanrommelen. Mijn heelside bochten zijn trouwens nog wel duidelijk een verbeterpunt.

Gisteren voor het eerst in weken weer in het water gelegen. Ik kwam Jorrit tegen, van de coaching. We lagen ontzettend ver van het strand, misschien wel 300 meter. De golven waren soms meer dan twee meter, maar toch zo slap dat zelfs Jorrit er niets mee kon. En hij heeft de meeste golven van het vast coachingsgroepje. Wel een paar mooie golven afgereden. De spannendste was toen ik vlak bij het strand lag en daar kleine golven nam. Iedereen deed dat, dus er lagen misschien wel 100 mensen in het water. Ik reed goed langs een golf, toen er iemand voor mijn neus opstond. Ik riep “hé” en gaf hem een zet, waarna ik nog een stukje surfte. Best stoer, al zeg ik het zelf. Die jongen kwam later excuus aanbieden. Ik maakte er natuurlijk absoluut geen punt van, omdat ik zelf degene ben die meestal zijn excuses aan moet bieden, vanwege een of andere stommiteit. Het was best lekker dus. Ik heb een paar leuke golven gehad. Volgens mij ging ik redelijk goed langs de lijn. Ik heb Jorrit nog gevraa...

Gelukkig heb ik weer wat moed gevat, na de desastreuze coachingssessie van de vorige week. Niet dat het super ging, maar ik stond wel een paar keer netjes op mijn board. Dus het is niet helemaal hopeloos,  al begon ik dat wel een beetje te geloven. Ik had wel moeite met de hoge golven. Die mepten me steeds kansloos van mijn board af. Ook was ik vaak al te ver voor de golf uit, ondanks dat ik vooraf mijn board al een beetje schuin aanpeddelde. Ik denk dat ik veel beter moet kijken waar ik heen wil. Verder merk ik dat het skateboarden erg helpt. Dat is ook wel heel geweldig. Doordat je gewoon een half uur op dat board staat, word je wel echt per keer beter. En ik oefen ook echt dingen die ik met het surfen wil toepassen. Zoals kijken waar ik naartoe wil en achterop mijn board leunen bij scherpe bochten. Belangrijkste nieuwe vaardigheden: rustig op een been staan bij het steppen, goed achterop leunen bij bochten. Ik krijg wel last van mijn achillespezen, als ik een r...

Dinsdag lukte er helemaal niets, en op woensdag ook niet, tijdens de surfcoaching. De anderen hadden wel af en toe een golf, maar ook niet heel veel. Na twee uur surfen had ik 10 seconden op mijn board gestaan. Ik was koud, moe, hongerig en totaal ontmoedigd. Ik had niet het gevoel dat ik ook maar iets was opgeschoten in die 4 of 5 jaar dat ik surf. Gelukkig had Daniël nog wel wat bemoedigende woorden. Hij vond mijn take-off goed, bijvoorbeeld. Als tip noemde hij dat ik niet per se snel op hoef te staan. Ik kan eerst opdrukken en dan kijken of ik de golf echt heb. Volgende keer beter maar weer. Slechter dan dit kan echt niet. Bovendien heb ik dit jaar beter dan ooit gesurft.

Ik heb Daniëls video's nog even goed bekeken en het is toch wel erg duidelijk dat ik veruit het minste doe met een golf. De anderen zijn actiever en langer aan het surfen. Ik neem nog te snel genoegen met een meter of tien, als het meezit.

Afgelopen woensdag weer coaching van Daniël Spaans. Er waren maar kleine golfjes, misschien een halve meter hoog. Het ging niet best, maar ik was toch redelijk tevreden, want de dag ervoor waren de golven zo klein dat ik amper op mijn board had gestaan. Het ging toen zo slecht dat ik zelfs vergat om vast wat scheef te gaan roeien, als voorbereiding voor de bottom turn. Ik was dat hele concept gewoon kwijt. Verrassend goed Daniël filmde ons, en de beelden waren een prettige verrassing. Het zag er veel beter uit dan het voelde. Die andere jongens hadden wel ongeveer 10 keer zoveel golven als ik. Ik snap niet hoe ze het doen. Ik heb een plank die minstens een halve voet groter is (7, 7'), roei als een gek en mis toch de golf meestal. Zij hebben ongeveer drie keer zo veel golven als ik. Pluspunten Duidelijk is dat het langzaam echt surfen wordt, met een bottom turn en een eindje langs de golven. Verder doe ik dingen echt beter: benen bij elkaar, handen op gelijke hoogte, (meestal...

Het is een gekke zomer, met weinig zon en veel storm en regen. Gek genoeg levert het geen goede golven op, maar vooral veel platgewaaide golven, waar niet op te surfen valt.  Terwijl ik erg graag wil, om het slechte gevoel weg te spoelen dat de laatste sessie achterliet. Ik kon toen erg weinig maken van de klotsbak die er stond. Rommelig, slappe en sterke golven door elkaar, daar kan ik weinig mee. Je ziet wel mensen die er goed mee om kunnen gaan, zoals op de foto, maar daar hoor ik niet bij. Ik sta er meer bij te kijken zoals die jongens rechts. Ik kom er wel door, als ik langs de golfbreker van de haven naar buiten peddel, maar echt surfen blijft moeilijk, onder dit soort omstandigheden.

Er zit trouwens een flinke scheur in mijn dikke Xcel wetsuit. Geen idee hoe het komt, want ik heb mijn nagels steeds kort gehouden. Aan de andere kant is het zo'n afschuwelijke klus om erin en eruit te komen dat ik het niet erg vind. Bovendien heb ik binnenkort tijd om het te lijmen. Ik neem tenminste aan dat ik binnenkort mijn  zomerpak aan kan!! Wat een suffe zomer.

Woensdag daalde ik weer met een ferme klap terug op aarde. Ik had speciaal vrij genomen om te gaan surfen, want er leken mooie golven te lopen, ook al waaide het hard. Helaas bleken het hele hoge golven te zijn, die erg rommelig en slap waren. Ik heb in een uur surfen exact drie keer op mijn board gestaan. Gelukkig hadden de meeste anderen er ook problemen mee. Er was maar een surfer die echt regelmatig golven pakte, op een short board nota bene. Ik ben een paar keer flink over de kop gegaan en het lukte me een keer zelfs helemaal niet om overeind te komen, terwijl ik als een raket naar voren schoot. Echt weer beginnersfase 1. Nou ja, het zal wel goed komen, het zijn niet altijd zulke suffe golven. Hoop ik....

Ik heb de bottomturn definitief te pakken!! Al mijn recente sessies lukte het om een mooie bocht te draaien en langs de golf te surfen, in plaats van alleen maar rechtdoor. Het heeft me wat jaren gekost, maar dat doel is toch maar mooi binnen. Lopen En gisteren lukte het me zo maar om over mijn board heen en weer te schuifelen! De reden ervoor was dat ik een 8,6 voet lange NSP had meegenomen uit de loods van Hart Beach. Coach Daniël had dat ons aangeraden, omdat de golfjes superklein waren. Houten geweer Daarvoor had hij ons op het strand laten droog oefenen. Best mal, maar ook effectief. Hij liet ons op onze buik van een heuveltje afschuiven, overeind komen, een bottom turn maken en een andere bocht. We schuifelden als debielen in wetsuit over het strand in de surfhouding. We voelden ons een beetje als soldaten die met een stok moeten oefenen als geweer. Maar het maakte wel feilloos duidelijk dat we onze schouders te weinig indraaiden. Handen ongelijk Verder zei...

Woensdag weer gesurft onder het coachende oog van Daniël Spaans. Hij filmde ons, we zijn nu met 6 man, en na elke zesde keer gestaan te hebben moesten we even langslopen voor tips. De golven waren best aardig, dus het ging best lekker. Daniël zei dan ook dat het goed ging.  Na anderhalf uur gingen we bij Hart Beach de beelden bekijken. Bij elkaar was het ongeveer 30 minuten, en de andere tijd zag je alleen maar anderen dan ik vééél beter surfen. Totdat ik opeens heel mooi een bottom turn maakte, en down the line ging. Ik zei dat ik erg tevreden was, en Daniël zei dat ik ook heel tevreden kon zijn.   Resultaat  Het lijkt erop dat al dat trainen op zee, op het indoboard en op mijn skateboard opeens resultaat op begint te leveren. Het was geweldig! Daarna heb ik nog even gesurft. De jongens in mijn klasje kwamen niet meer weg. Ik wel, met mijn langere board. Hahaha. De lessen van René, van Atlantic Riders, waren ook erg nuttig. Vooral het je benen bij elkaar houden al...

Woensdag voor het eerst gesurft in Nederland. Ik had griep en bovendien was het een enorm koud voorjaar, waardoor het mijn laatste seizoenstart ooit werd. Wel meteen goed begonnen, met coaching van Daniël Spaans . Aardige jongen, die Daniël, en hij heeft ook goede tips. De andere cursisten heten Koen, Maurits, Steven en Jacco. Ze zijn allemaal redelijk van hun kunnen overtuigd en kunnen het beter dan ik. Toch is Daniël de enige die ik echt heb zien surfen, met cutbacks en dergelijke. Ik vond dat het best goed ging. Ik had de tips van René van de Atlantic Riders goed in mijn hoofd. Ik hield mijn benen dichter bij elkaar, en surfte zo actief mogelijk. Daardoor was ik wel steendood, na minder dan anderhalf uur. Die andere jongens gingen daarna nog verder, maar ik had het koud en was behoorlijk op. De golven waren trouwens geweldig. Het was hoog water, waardoor ze redelijk lang en niet te hoog waren, en je kon bijna staan. Wat dat betreft was het waarschijnlijk meteen een van de bete...

Mijn board staat sinds dit weekend weer in de loods van het JumpTeam! Je moet er wel wat voor over hebben: loods afbreken en opbouwen, auto huren, door krankzinnige files rijden, rommelen met een ingewikkeld cijferslot en tot slot weer teruglopen omdat ik de boardzak was vergeten. Maar goed, het board staat er nu. Nu alleen nog een beetje normale temperaturen, want het is overdag de hele tijd 7 graden, of zoiets. Halverwege april! Het is ook geregeld met Sieuwe, mijn lockermaatje. Ik heb dit jaar voor het eerst een eigen locker, maar deel hem met iemand. Heel soepel gaat dat nog niet, vooral doordat hij erg slecht bereikbaar is. Zijn telefoon is stuk en daarom kan hij geen voicemailboodschappen of sms'en zien :=( Aan de andere kant is het wel een nette jongen en is hij nog heel jong. Ik ben benieuwd wanneeer hij zijn deel van de locker (55 euro0 betaalt.

Gisteren de - diepbedroevende - videobeelden bekeken van René van Atlantic Riders . Dat ze bedroevend zijn komt trouwens door mijn stijl, niet door het camerawerk van René. Hij had nog een tip: bij overeind komen moeten mijn handen recht naast elkaar staan. Verder moet ik maar vooral goed voor ogen houden dat hij vooral bij mislukte sessies heeft gefilm. Het lukte op de andere dagen heel veel beter. Echt waar! Moet ook wel, anders zou het tijd worden om het maar op te geven. Ik vond het ontroerend om René op de achtergrond te horen zeggen: "Dit is een goede golf. Kom op nou!" Hij ziet elk jaar honderd kneuzen kansloos van een board vallen en blijft ze toch aanmoedigen. Over toewijding gesproken!

Onthouden Bij de take-off benen bij elkaar. Daarna niet naar mijn voeten kijken. Mijn leidende hand moet echt leiden en niet te slap afhangen. Ik moet actiever op zoek naar de beste plek om weg te komen, en achterom blijven kijken. Dat is de belangrijkste kritiek van René, van het surfcamp van Atlantic Riders. We zaten daar begin januari in een huisje, en hij bracht ons naar stranden waar goede golven stonden. We hadden mazzel, want de dagen daarvoor waren praktisch golfloos geweest. Bush Het surfcamp ligt midden in de bush. In het huisje stook je je eigen houtkachel. Helen, René's vrouw, kan fantastische lasagne maken, maar heeft verder niet veel met de klanten. Beste strand Arrifana is het favoriete strand, van een baai bij een klein dorpje. Soms lukte er veel, soms helemaal niks. De golven kunnen er huizenhoog worden. We waren ook bij Barranco , een mooie baai die helaas ontsierd wordt door hippies, honden en zelf gebouwde campers. Het lukte me niet heel erg om er goed weg te k...