Arjens surfblog

El Medano is het dichtste bij ons hotel . Daar is ook een zandstrand, wel zo veilig voor beginnende surfkneuzen als wij. En er zit een grote surfschool, de Blue Vitamin . Een andere surfschool in el Medano is de Cabezo Surfshop Weerberichten en golfhoogten .

Winter of niet, binnenkort gaat het seizoen weer even open. Vanaf 7 december gaan Marlies en ik een weekje naar Tenerife, en daar kun je surfen. Op Wannasurf staat een aantal spots. Ook K-16 zou een goede plek zijn, bij La Izquierda(Playa las Americas)volgens iemand van HollandSurf: 'K-16 (Punta Blanca)is relaxt & rustig, 15 minuten rijden vanaf Playa las Americas. Hij ligt tussen de bananenplantages en je kunt er een hoop lol beleven. Je kunt er alleen komen via het nabij gelegen dorp! Rij door het dorp richting de zee en vervolgens over het "kustweggetje" naar K-16.'

Zondag nog even gesurft, op een board van 8 voet. Het ging best goed, al waren de golven wel heel erg hoog. 8 voet is blijkbaar mijn minimum, voor het board althans. Gek genoeg waren ze bij het strand juist weer te slap om er iets mee te doen. Dan moet ik dus een grotere plank hebben, anders kom ik niet goed weg. Dat maakte dat het maar een matige sessie was. Dat het zo koud was (14 graden met wind), hielp ook niet. De hele tijd was er niet door de torenhoge branding heen te komen, maar op een gegeven moment was er een pauze. Toen lag ik meteen zo ver van het strand dat ik het doodeng vond, ondanks dat er nog zat andere surfers waren. Al met al denk ik dat het seizoen nu wel zo'n beetje over is. Het wordt aan de koude kant,ook met een beter passend wetsuit. Ik ben dit seizoen van L, via MT naar M gegaan. Hart Beach zal deze week ook wel dicht gaan. Veel boards waren al gereserveerd voor de tweedehands verkoop.

Dat is dus voor mij te klein, een NSP-plank van 7"6. Ik kom er meestal wel op - soms zelfs met de felbegeerde soepele pop up. (Thuis blijven oefenen.)Maar je moet echt wel vrij ver de branding in en sterke golven hebben, want het board is al aan de kleine kant om op schuim te surfen. Dan lig je dus voor niks te roeien. Bovendien moet je je gewicht heel goed verdelen.

Het stormde gisteren, het was buiig en 16 graden. Maar ik wilde toch, ondanks de klotsbak die je op de webcam zag. Wat een goede beslissing. In de line deinden huizenhoge golven (meer dan twee meter is heel hoog als je op een plankje ligt) onder je door. Af en toe scheen de zon en was de zee adembenemend mooi. Er waren maar 15 andere surfers. Van die zwijgzame mannen die tot hun middel in het water zitten te wachten op een golf. Heb het geen moment koud gehad. Gek is dat. Twee weken geleden had ik wel koude voeten, als ik op mijn plank lag te wachten. En toen wat het nog een stuk warmer dan nu. Ik had een paar geweldige golven. Er zat precies genoeg kracht in om je op je plank te helpen en te weinig om je er meteen af te smijten. Daardoor leek het alsof alles helemaal vanzelf ging. Een keer zelfs zo gemakkelijk dat ik verwachtte dat ik er af zou vallen. En helemaal verbaasd was toen dat niet gebeurde. De bottom turn nog niet helemaal, maar het blijft beter gaan.

Het is herfst. Er zijn golven van 2,3 m. en het is maar 15 graden. Omdat het weinig nut heeft om tot pulp gebeukt te worden, ga ik maar niet surfen. Terwijl ik juist zoveel zin heb!

Misschien wel voor het laatst gesurft, want het zal nu wel snel gaan afkoelen. In het water merk ik maar af en toe dat het koud is, maar daarna blijf ik nog een hele tijd koud. Er stonden heel sterke golven. De line up heb ik dan ook nooit gehaald. Een surfmeisje kreeg haar plank op haar neus. Huilen natuurlijk, maar als ze nog huilen is het niet ernstig. Toch een paar hele mooie golven gepakt, inclusief de felbegeerde bottom turn. Toen er iemand in de weg lag, stuurde ik er gewoon langs. In het begin lukte het niet goed, doordat ik steeds van mijn board gleed. Ben toch maar even gaan waxen en toen lukte het wel. Als beginner denk je dat het aan jou ligt, als je steeds van je board glijdt. Maar dat is dus echt niet zo! Wedstrijd Er waren honderden mensen op het strand, omdat er ook wedstrijden waren. Ook in het water heb ik het nog nooit zo druk gezien. Dat maakte wel lastig om lekker te surfen. Bovendien moest je uitwijken naar de plek voor de verhuur van Hart Beach. De golven zijn da...

Ongeveer een weekje geleden schreef ik nog dat de bottom turn maar niet wilde lukken. Ik werd er een beetje moedeloos van, want zonder bottom turn kom je niet verder. Vandaag was geweldig. Er was totaal geen wind en af en toe kwamen er wat van die luie sets van een meter aanrollen. Er lagen ook niet meer dan twintig mensen in het water. Je kon naar de line up toelopen. Het verschil was zo enorm met de afgelopen keren was enorm. Toen werd je constant belaagd door keiharde golven, dit keer kon je op je gemak wachten tot er iets aankwam waar je wel op mee wilde. Ik had het grootste board gepakt dat er was, een Walden Magic van een meter of veertien. Daarop lukte bijna alles. Zelfs een keer een bottom turn!! Ik ben helemaal opgelucht, want het is niet leuk om vast te zitten.

Zondag had ik allemaal sneetjes in mijn voetzolen. Kwam door de messchedes. Ik noem ze altijd scheermesjes, maar officieel heten ze dus messchede, of solen marginatus. Dat scheermesje treffender is blijkt wel uit de Engelse naam: razor shell. Ik ben er nog niet achter of ze in de herfst dood gaan. Het lijkt namelijk of er nu meer zijn dan van de zomer. Door de sterke golven moest je je de hele tijd schrap zetten en daardoor sneden ze in je voet. Normaal gesproken heb je daar niet zoveel last van.

Push your chest off the board with your pelvis and upper thighs still in contact with the board . (Don't do a full body pushup with your weight on your hands and toes.) Goeie site ook!

De bottom turn. Lijkt zo makkelijk, lukt toch nooit echt.

De avond na het surfen had ik enorme spierpijn in mijn bovenarmen. Ik had natuurlijk ook al 700 meter gezwommen `s ochtends. Dat was voor het eerst in zes weken, want het zwemmen staat op een heel laag pitje. De zwemtraining ging eigenlijk erg goed, voor een eerste keer na zo lange tijd. Komt vast van het surfen. Bij het surfen stonden erg gemene golven, dat vergt veel van je. Ik kreeg mijn board ook nog een keer tegen me aan gegooid, met de vinnen tegen mijn triceps. Maar goed dat ik een wetsuit aanhad. In kleine golfjes surfen is trouwens ook niet ongevaarlijk. De neus van je board duikt soms de bodem in, waarna het stijgert. Dan moet je echt niet in de buurt zijn. Al met al is het zeker niet ongevaarlijk dat surfen. Maar dat wist ik natuurlijk al van Iris, die een Jaap opliep toen haar board op haar hoofd klapte in Dominical, Costa Rica.

Vandaag met Marlies gesurft. Zij had het al snel gezien, maar ik heb het zo'n bijna drie uur volgehouden. God mag weten waarom, want van Joost - het jochie dat je een wetsuit geeft bij Hartbeach- hadden we een te klein board meegekregen. Ik protesteeerde, maar volgens hem was dat handiger, omdat er grote golven stonden. Wel lekker licht zo' n boardje, maar ik was al drie kwartier bezig eer ik doorhad dat de neus meteen zinkt, als je niet mooi in het midden staat. Daarna toch maar een plank van acht voet gehaald, maar toen lukte het inmiddels ook voor geen meter. De golven waren of te slap, of ze gooiden je kansloos omver. Het ging beter dan in San Sebastian, waar ik ook een keer zo alle kanten op gesmeten ben, maar niet veel beter. Bovendien kwam dat waarschijnlijk door het grotere board. Een kleiner wetsuit - MT - helpt wel heel goed tegen de kou. Nergens last van gehad. Pas achteraf had ik het koud, maar dat kwam misschien ook door het ijsje.

Wil ik ook!!

Voor mijn gevoel is het allerbelangrijkste nu dat ik parallel aan de golf ga rijden, met andere woorden: een bottom turn ga maken. Tot nu toe lukt het nog niet al te erg, maar vanmiddag maakte ik toch een paar kleine bochtjes. Een beetje zoals met snowboarden. Helemaal op de achterkant gaan staan ' wedeln'. Gelukkig toch weer vooruitgang. Het begint koud te worden, zo begin september. Het was nog goed uit te houden, maar ik kreeg het gevoel dat het einde van het seizoen in zich begint te komen. Volgens de jongen van de verhuur moet ik volgende keer een M wetsuit proberen in plaats van de L die ik nu altijd aantrek. Lijkt me een goed idee, ik voel het water af en toe langs mijn lijf binnen lopen. Daar koel je vanaf natuurlijk.

Ik twijfelde nog of ik ging surfen, maar een blik op de webcam van Scheveningen was genoeg om daar een eind aan te maken. De kitesurfers zitten aan de verkeerde kant van de golfbreker. Dan weet je zeker dat het een klotsbak is: aanlandige wind die zorgt voor rommelige golven. De kitesurfers zijn er dol op en rukken meteen op in het gebied bij de haven, dat anders voor de golfsurfers is gereserveerd. De een z'n dood is de ander z'n brood. Verder niks tegen kitesurfers hoor. Ze hebben groot gelijk. Ze zitten toch niemand in de weg.

In het vorige bericht schreef ik dat ik vaak over de kop ga als een golf te steil wordt. Ik dacht dat het mijn onhandigheid was. Wat denk je? Het blijkt dat ik gewoon de verkeerde golven pakte! Als golven de vorm van een C aannemen, is het te laat om er op weg te surfen, legt Bill Morris uit in een onovertroffen theorieles op Watertrader. 'There is a critical moment when you should not catch a wave. Generally this is when a wave has formed into a C and is throwing water forward at high speed. If you catch the wave at this point, you’ll be treated to a new experience: Going Over the Falls. There are three main flavors to going over the falls. First, you can catch a wave too late, just as it is pitching over, and fall with it into the abyss. Just you and several hundred tons of water falling in a graceful arch to the sea bed. It’s a very jarring experience. Because once you hit, then the whole wave dog-piles onto you. You’ll likely do a little tumbling and rolling under the water. ...

Nadat ik met Frank de beleidsreactie over het lerarentekort flink had aangepakt ben ik lekker gaan surfen. Het was zonnig en de wind was noordelijk. Best gunstig dus. De golven waren maar een meter hoog, maar sterk. Ik ben nu ook bekaf. Het surfen was niet heel vermeldenswaardig. Misschien had ik een te klein board gepakt (een blauwe) en moet ik alleen die hele grote boards gebruiken (de rode). Toch wel een paar golven goed gepakt, ook al ga ik nog vaak de mist in als een golf heel sterk is. Ik kom er dan niet op, of ga over de kop. En als het wel lukt om te staan, slaag ik er niet in om snel genoeg een bottomturn te maken. Nou ja, komt wel goed. En het was fijn om lekker in zee te zijn. Ik vind veel surfers trouwens best passief. Ze hangen de hele tijd op een golf te wachten en te mooi. ik ga dan liever weer de branding in om zo veel mogelijk op mijn board te staan. Dan ben je tenminste lekker bezig.

Verleden week heb ik drie uur achter elkaar gesurft, een nieuw record. Mijn armen vielen er achteraf ook wel vanaf. Het ging redelijk. Ik viel in het begin steeds achterover van het board (naar rechts). Het duurde even voordat ik door had dat ik mijn rechtervoet niet genoeg op het midden van het board neerzette. Het gekke was ook dat ik dat niet oploste door het te beredeneren. Het gebeurde vanzelf. Eerst viel ik twintig keer van mijn board, daarna zette ik automatisch mijn voet beter neer. Pas achteraf kon ik logisch verklaren wat ik deed. Hetzelfde merkte ik ook al met vallen in ondiep water. Je kan dan hard op je heup op je kont vallen, want zand is echt niet zo zacht als het lijkt. Op een gegeven moment merkte ik dat ik mezelf gestrekt liet vallen. Daardoor breekt je val veel beter en heb je nergens last van. Ook toen had mijn lichaam het eerder door dan mijn geest. Er waren wel indrukwekkende golven, vooral tegen de strekdam van de haven aan. Dan zie je echt zo'n groene muur a...

Tsja, het zat eraan te komen: een dag zonder grote vooruitgang. De avond ervoor was ik langs de surfplek gelopen in mijn lange langzame hardlooptraining. Ik werd er gek van, want er zaten allemaal lui in de line up te wachten tot er weer zo'n geweldig mooi golf aankwam. Voor de rest was het bladstil. Maar ja, dat was toen en dit was nu. De wind had er een rommeltje van gemaakt. Er viel weinig van te bakken. Wel goed doorgezet met het door de branding peddelen. Dat lukte nu wel. En kennis gemaakt met Marcel, een jongetje uit Zwolle. Hij kan er ook nog niks van, maar heeft wel een weergaloos mooi hopje om op zijn board te springen. Dat wil ik ook!!

border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5101545488427710994" /> Costa Rica (2002) Dominical Mata Palo Dominical Nederland: Scheveningen Portugal: Beliche (Sagres)(2008) Praia da Rocha (2007, 2008) Spanje (2007) San Sebastian Zarautz San Vicente de la Barquera Fuerteventura (Playa Blanca) Zuid-Afrika: Muizenberg (2008)

' Ik denk altijd als ik iemand zo uit mijn ooghoek zo aan zie komen surfen dat jij het bent, maar dan kijk ik wat beter en dan is het een goeie surfer. Maar deze keer was je het wel!' zei Marlies. En inderdaad: ik was naar de line up geroeid toen er even niet van die metershoge golven waren. Daar was het heel rustig, maar kon leken ze huizenhoog. Toch kun je ze dan gewoon onder je door laten gaan. Ik lag een beetje voor de rest, omdat ik niet voor wilde piepen. Ik neem toch genoegen met kleinere golven dan zei. Bij de tweede poging was het raak. Mijn board stoof van de golf af en ik kwam na een meter of tien overeind. Daarna was het geweldig. Ik kon keihard surfen, net een beetje als snowboarden. Ik ging dan eigenlijk ook een beetje teveel rechtdoor. Het echt parallel aan de golf rijden lukte me nog niet. Toch kreeg ik er kippenvel van, en Marlies zag me toevallig nog voorbij schieten ook. Het gaat nog steeds elke keer beter. Ik heb ook een trucje ontwikkeld om zonder duck dive...

Het is nu officieel: ik sta echt acht van de tien keer op mijn board, ongeacht de omstandigheden. Ondanks de golven, die ze op Surfholland, 'episch' noemen. Ze zijn dan vier surfertjes hoog. Het waren inderdaad hoge golven. Het gekke was dat ze op een gegeven moment helemaal ophielden. Het ging keihard waaien en binnen tien minuten was er geen golf meer te bekennen. Volgens de jongen van de surfshop doordat de wind het water plat strijkijzert. Marlies zei laatst dat wij het nooit echt gaan leren. Dat was voor het eerst dat ik daar over nadacht. Ik ga er vanuit dat ik het gewoon kan op een gegeven moment. Net zoals we allebei skiën en snowboarden hebben geleerd. Die andere gasten in de line up kunnen er net zo weinig als de gemiddelde snowboarder die we op de piste tegenkomen. En Marlies kan ondanks heel weinig trainen heel behoorlijk skiën. Wat ik mis aan talent, maak ik goed door ijskonijnig door te trainen. Ik stond al een keer schuin op de golf. Dat is het grote doel van het...

Gebeurde er maar eens wat! Werd ik maar aangevallen door een haai. Helaas de kansen zijn bij Scheveningen minimaal dat het gebeurt. En zelfs in wateren waar wel 'guys in gray suits' rondzwemmen zijn aanvallen gemakkelijk te voorkomen. Als je tenminste deze tips van een Afrikaanse site opvolgt: Don't surf at dawn or dusk; Don't surf near river mouths in flood; Don't surf with a bleeding wound Don't piss in your wetsuit. Over dat laatste zal Marlies wel blij zijn. Weer een reden waarom je het beter op kunt houden.

Op dit strand keken Marlies en ik uit, toen we in Noord-Spanje in een agriturismo logeerden. We surften om de hoek, in San Vicente de Barquero. Onze spullen haalden we bij de onvolprezen verhuur la Buena Ola. Daar werkte een beetje schutterige jongen, die nooit moeilijk deed en je bij alles heel vriendelijk hielp. Board plus pak voor een tientje per uur.

In juli 2008 heb ik in Scheveningen enorme sprongen gemaakt met het surfen. Gek, want ik heb altijd gedacht dat je het in Scheveningen niet kon leren. Ik dacht dat je alleen in Costa Rica of Fuerteventura lekker kon surfen en dat dat bruine water niks opleverde. Op de familiefoto van het herdenkingsuitje voor papa, eind juni, zie je dat er mooie golven staan. Daar taalde ik toen niet naar. Wist ik veel dat er toen supersurf stond. Prachtig Inmiddels ben ik erachter dat je van surfen in Scheveningen net zo blij kan worden als snowboarden op een mooie dag. Dat de zee prachtig groen kan zijn en dat de omstandigheden om de vijf minuten zo radicaal veranderen dat je je afvraagt of je nog wel op hetzelfde strand staat. Bovendien hebben ze bij de verhuur van Hart Beach goede surfpakken, zodat je het water in loopt zonder erbij na te denken. Ik, de grootste koukleum die er is. Sprong Ik heb ook wel veel kansloos geworsteld. Maar opeens waren er twee dagen achter elkaar met kleine rustige golve...

Vrijdag 10 augustus twee fantastische ontdekkingen gedaan in de rommelige windgolven van Scheveningen: 1. Het trainen betaalt zichzelf terug. Ik gleed op een gegeven moment perfect aan een worstelende Marlies voorbij die niet op haar board kwam. Ik had eigenlijk nergens last van en stond in 7 van de 10 pogingen op mijn board. Het gevoel was fantastisch, net snowboarden. En ik had tijd en overzicht genoeg om wat tegen Marlies te zeggen. Wel een beetje lullig voor haar, maar zij komt er ook wel. 2. Ik kan voorbij de branding komen en daar is het dan superrustig. Het lukte me niet om goed van de echte golven af te kome. Maar van het schuim wel, en zelfs dat rijdt heel veel beter dan de golven bij het strand. Het belangrijkste is dat de training wat oplevert. Heb ik niet voor niets staan worstelen in San Sebastian. Of eigenlijk overal waar ik alleen maar probeerde niet omver gegooid te worden en niet meteen weer van mijn board af te flikkeren. Het wordt tijd om echt te leren sturen.