Arjens surfblog

De afsluiting van het surfseizoen wat super, met een weekje surfen in Portugal. Marlies en ik zaten in Colares, vlakbij Lissabon en we surfen in Costa da Caparica en op het Praya de Maças. Op het Appelstrand heb ik beter dan ook gesurft, op een 7'7 board van Torq. Ik bleef mooi diep zitten en stoof daarna met een enorme snelheid down the line, want het waren allemaal lefthanders. De belangrijkste tips van deze keer: 1. Zoek eerst je balans, ga dan pas je voeten verplaatsen. Anders val ik altijd voorover van mijn board. 2. Probeer altijd te gaan staan, want dan ga je niet over the falls . 3. Probeer lichtvoetig op te poppen. 4. Zwaai niet met je armen. Ik had dus één keer het gevoel dat ik het begon te leren, doordat ik wel vijf keer van een golf van anderhalve meter afging. De volgende dag waren de golven holler, en bakte ik er helemaal niks van, haha.

Verleden week de Piranha onder het stof vandaan gehaald. Letterlijk, want hij zat onder het fijne zand. Zonde van zo'n mooi board. Meestal zijn de golven te slap of te moeilijk, zodat ik maar snel de stoomboot Firewire Addvance pak. De Piranha heeft ongeveer het halve aantal litersen mijn voeten slepen er los achteraan. Toch een paar fijne ritjes gehad. Heerlijk, hoe gemakkelijk dat stuurt. Je staat ook automatisch op de tailpad. Handig is dat. De Piranha gaat ook als een snoek door de branding. Overigens ben ik na twee keer duckdiven nog steeds wel uitgeput. Moet ik echt vaker op oefenen.

In de afgelopen weken kon ik twee keer per week surfen, op mijn Firewire Addvance, maar nu is het echt zomer. Waardeloos, zo'n hogedrukgebied. Maandag toch maar even geweest, ondanks dat je op de webcam al kon zien dat de golven maar 1 voet waren. Wel een paar golfjes gepakt, maar ze braken al heel snel. Jammer, want ik wil alles op alles zetten om beter op mijn vinnen te staan met mijn achterste voet. De bottomturn meot er nu echt een keer goed in komen te zitten. Ik kijk inmiddels echt wel beter down the line, als ik opsta, in plaats van naar mijn voeten. Maar mijn armen hou ik in eerste instantie meestal nog niet hoog. Dat het zo moeilijk kan zijn!

Echt, mijn surfboard haat me. Het probeert me te meppen, als het maar even de kans krijgt. Ik kreeg het één keer tegen mijn schouder en toen ik eraf gleed, kwam het ook nog tegen mijn been. Maar onze gevoelens zijn niet wederzijds, want ik heb super gesurft. Er stonden mooie golven, en was druk, maar ik stond er elke keer goed op. Ben ook een paar keer mooi down the line gegaan en had een paar behoorlijk lange ritjes. Superfijn dus.

Eindelijk een nieuw wetsuiit gekocht, Mijn oude rafelde behoorlijk. Op zich niet erg, maar het pokkending schuurde bijna altijd mijn nek open.  Het is een Quiksilver 4/3 Syncro, LFS, CZ Full. Hij kostte 219 euro bij Hart Beach, maar het zit geweldig en is lekker warm. Wat ook helpt: het stoere logo en het feit dat hij zo goed afkleedt. En vooral: nooit meer een opengeschuurde nek, door de rits aan de voorkant.

Mijn 7'6 Fireire Addvance is inderdaad een vooruitgang. Ik heb er gisteren mee gesurft toen er eigenlijk nauwelijk golven waren. De enige anderen die golven pakten, was een groepje goede surfers op softtops. Dat is een nieuwe rage. Opeens zijn er alleen mensen op paarse of lichtgroene softtops, die zo goed kunnen surfen dat ze met hun plank achterstevoren beginnen. Daarna draaien ze een rondje. Ik deed het ook helemaal niet slecht, en pakte echt veel meer golven dan ik op de Minihune ooit had kunnen doen. Die heeft dan ook maar 44 liter volume, tegenover de bijna 70 liter van de Addvance.

Ik kom er nu achter dat mijn Rusty Piranha maar 34 liter volume heeft. 6'4/20.37/ 2.50/34.9L Geen wonder dat ik er zo weing mee kan. Ik zou hem wel graag eens in betere golven proberen. Anderhalve meter of zo, maar dan niet al te achterlijk sterk..

Mijn nieuwe Firewire Addvance 7'6 gisteren meteen maar getest. Ik weet nog niet goed wat ik ervan moet denken, als eeuwige twijfelkont. Positief is dat ik wel wat golven had, hoewel er eigenlijk geen golven waren. Minder was dat het niet echt een board is waar je álles mee pakt. Daar had ik stiekem toch een beetje op gehoopt, na de fantastische ervaring met de foamboards in San Vicente. En dan is het ook wel een joekel van een dik board, waar ik mijn arm maar net omheen krijg. Ik moet gewoon geduldig blijven en deze plank zien als het longboard waarop ik mijn basice goed ga leren in kleine golven. En ik heb altijd de Minihune en de Piranha (die te klein is) voor betere golven.

Morgen ga ik een nieuw board halen, de Firewire Addvance. Een board van 7'6 met het belachelijke volume van 69 liter. Volgens mij heb ik daarmee de optimale combi van heel veel liters (wat ik geweldig vond ik Spanje) met een lichtgewicht constructie. Die Firewires waaien zo uit het water, als je niet oppast. Het volume lijkt ook enorm, maar past volgens de Firewire volumemeter bij iemand van mijn gewicht, gevorderheid (beginner-intermediate) en fitheidsniveau. En ik geloof ze meteen. Ik snap niks van al de volumeadviezen van 38 liter die je meestal vindt. Ik kwam er na heel veel zoeken achter dat mijn 7'7 Minihune van Southpoint maar 44 liter is. Terwijl ik volgens de website van SurfSimply minstens een veel realistischer 57 liter nodig heb. Kost 500 euro tweedehands.

In Sopelana was ik zo ziek dat ik nauwelijk de 75 meter kon overbruggen naar de c asa rural.   Zonder bagage. Er was namelijk een klein hellinkje. Wel nog zwetend het dorp rondgereden door Marlies. Ik vond het een deprimerend piratendorp, klam en nat. De surfers zagen eruit als zeerovers en ik stoorde me aan het feit dat je blijkbaar niet kunt surfen zonder auto. Het strand aan de westkant was voor experts. Prachtige golven van ongeveer anderhalve meter voor experts, met wel 15 seconden pauze. Waanzinnig. Aan de oostkant van de punt waren de beginnersbezig. Je kon kiezen tussen hoog en hard (buiten), godoseerd (meer naar binnen) en schuim. Jezus, wat een geweldige golven voor het uitkiezen, Zo kan iedereen leren surfen! Het maakt vast alles goed, van dat rotdorp, met de shithoreca en de Spaanse overdaad aan auto's. Surfers roken er zelfs!

Dit zijn de lesse van Jesse, de surfleraar in San Vicente. 1. Hou je armen echt hoog, in de suffe surfhouding. Dan kijk je al minder snel naar je voeten. 2. Probeer lichtvoetig op je board te landen. 3. De pop-up is vooral zo explosief mogelijk opdrukken. Vooral een armenkwestie dus. Met deze lessen heb ik er super gesurft, vaak tot op het strand, soms zelfs elegant, met een hand op de neus van het board.

Voor de tweede keer gesurft in San Vicente, een onbetekend dorp in Asturias. We sliepen er op de camping in een tent met een bed, glamping heet dat. Er zaten ook surflessen in het pakket, door Duitse leraren. Ze gebruikten soft tops, vooral van 7'6 en 8. Man, ik wist niet dat je daar zo leuk op kon surfen! Ik pakte echte vrijwel alle golven en het lukte ook nog om lekker te sturen. Op een gegeven bocht reed ik echt alle golven tot aan het strand. Met een paar mooie ritjes down the line zelfs. Grappig ook hoe gemakkelijk je te foppen bent. Ik was namelijk de ster van de klas (allemaal echte beginners), maar iedereen klapte en floot toch, als ik een mooie golf had. Daar werd ik echt helemaal uitgelaten van! Slim trucje van de leraren dus. Respect! Het waren trouwens echt aardige gasten.

De titelfoto van mijn blog is historisch materiaal geworden. Die huisjes staan er namelijk niet meer. De jongen van surfschool en -verhuur La buena onda , die we zo ontzettend aardig vonden, werkte er wel nog steeds.

In Marokko surfte ik trouwens op een 7'2 van NSP. Een funboard met een scherp neusje en een tailpad. Dat gebruikte ik trouwens nooit, maar dat is een kwestie onvermogen. Positieve blik Daarover zei mijn coach: Abdelrahman trouwens dat ik me minder moet focussen op mijn fouten. Er gaat ook veel goed en soms ligt het niet aan mij, maar aan de golven als het eens niet lukt. Positieve bekrachtiging dus.

Mijn trainingsroutine was goud waard in Marokko. Doordat ik elke week trainde, kon ik het aan om zes dagen in een week te surfen. Op sommige dagen zelfs 4 uur, met een lunchpauze. `s Avonds voelde ik mijn schouders wel, en soms zelfs `s nachts in bed, maar de volgende dag kon ik gewoon surfen, ook al vielen mijn armen er een enkele keer wel af. Sterker dan op Fuerteventura Ik had zelfs het gevoel dat ik sterker was dan in Fuerte de laatste keer. Daar surfte ik ook veel dagen achter elkaar, maar miste ik golven omdat ik echt niet meer kon. Bovendien surfte je daar maar twee uur per dag, en hier bijna het dubbele.

Mooi en angstaanjagend, dat vond ik de golven in de buurt van Taghazout. Je kon er super op schuimgolven. Dat was maar goed ook, want voor de rest was alles anders dan normaal. Op een normale plek zie je een golf aankomen, en begin je te peddelen. De golf blijft dan ongeveer even hoog en met wat geluk surf je erop weg. In Marokko groeit wat een leuk golfje lijkt uit tot een angstaanjagend gevaarte, dat het liefst bovenop je breekt. Ik ben twee keer snel mogelijk weer weggepeddeld uit de line-up, nadat ik door een monstergolf was meegesleept. De paar keer dat ik zo'n golf had, was meestal per ongeluk, als ik probeerde te ontsnappen en niet schrok van wat er achter me aankwam. Schuimgolven Gelukkig kon je bijna onbeperkt op de schuimgolven peddelen. Wat ik dan ook urenlang deed. Belangrijkste punt om op te oefenen was absoluut: niet naar mijn board kijken. Op de foto kun je zien dat het best lukte, maar zeker niet altijd. Stance Op de foto kun je ook zien dat ik be...